Ein musiker vender heim

Kim Christer Hylland, 33 år, er ein mann med mange hattar: musikar,  dagleg leiar ved Sentralbadet Litteraturhus, står bak event- og mediaselskapet Bråkmakar, småbrukseigar og huseigar. Etter å ha reist verda rundt  levd som musikar og trommeslagar i 10 år, fann han vegen heim til Hardanger, der han no jobbar for å bygge opp kulturlivet og jakte uforløste drømmar.

Eit liv dedikert til musikken

Fødd og oppvaksen i Odda, reiste Kim Christer ut etter ungdomsskulen for å forfølgje musikkdraumen. Han gjekk musikklinja på Voss, vidare til folkehøgskule på jazzlinja i Nord-Trøndelag, og deretter tre år på jazzlinja ved NTNU som trommeslagar.

Etter studietida levde han som frilansmusikar i Trondheim i eit par år før han flytta til Oslo. Der dreiv han eigne musikkprosjekt, inkludert det progressive svartmetall-inspirerte black metal-inspirerte bandet Dreamarcher og elektropop bandet The Fjords. Han spelte for ulike artistar, blant anna Kristian Kristensen, og har turnert både i Noreg, Europa og Kina. Han komponerte også eigen musikk, blant anna smelteverksprosjektet under prosjektnavnet «OVN III» som bl. a var bestillingsverket «Dommedag» for Litteratursymposiet i Odda.

Til slutt kjende han seg metta.

Alt dreidde seg om trommer, øving og reising.

«Eg hadde byrja å tenkje på ei endring. Så kom korona. Det blei ein påtvinga full stopp. Eg heiv meg rundt, kjøpte ein leilighet i Odda, flytta tilbake og nytta muligheten til å prøve noko anna.»

Han fekk jobb som maskinførar på Norsk Stein, noko han opplevde som befriande. «Det var godt å gjere noko nytt, ein jobb med faste rammer, få tid til å gå på fjellturar og leva livet. Det var sinnssjukt deilig.»

Kultur og skaparglede i Odda

I denne perioden fann han også kjærleiken og saman delte dei ein draum om å bu på eit småbruk i Hardanger. I 2022 blei denne draumen verkeleg då dei kjøpte tre kattar og eit totalrenoveringsprosjekt med eit gamalt sagbruk og båtbyggjarverkstad.

Men skapartrongen slapp ikkje taket. I 2023 blei han dagleg leiar ved Sentralbadet Litteraturhus og starta Bråkmakar, eit selskap som lagar større arrangement, som «Odda Banker Jula Inn». «No bur eg i Odda, og no har eg lyst til å bidra til å skape dei gode møteplassane eit miljø og fremme kulturbredda frå det vide til det smale eg saknar frå storbyen. Det urbane, dei gode møteplassane.» Det blir ikkje meir morro enn ein lagar sjølv.

Balansen mellom kultur og næring

Slik balanserer han mellom kultur og næring: Sentralbadet er ei stifting med formål om å auke leselyst, formidle og stimulere til interesse for litteratur, offentlege ordskiftet og å være eit kulturhus for alle kunst og kulturuttrykk. Det er eit hus med eit rikt kulturprogram, med alt frå konsertserie, litterære arrangement, humorklubb, sosiale kveldar som drikk og teikn og ope bar på laurdagar, til festivalar, foredrag og debattar. Samtidig er Sentralbadet ein lokal kulturaktør med mye kunnskap og kompetanse og er ein samarbeidspartnar for fleire større arrangement i Ullensvang som til d. Hardanger Internasjonale Siderfestival, Hardanger spillfest, Litteratursymposiet i Odda, Positive Døgn med fleire. Sentralbadet mottar frå 2025 statsstøtte og håpar at utviklinga vil skape fleire arrangement for ungdom og born og skape fleire kulturelle arbeidsplassar.

Bråkmakar har derimot utvikla seg til eit kultur-kommerst selskap, som driv alt frå eigne arrangement til å vera produsent/konsulent for små eventar, festival og større arrangement, til å være eit mediabyrå  med mykje fokus på foto og videomarkedet.

Hardanger sitt kulturliv

«Eg brenn for å få til kule ting også i distriktet. Og det er mange kreative og bra prosjekt og mennesker som etablerer seg her, og tør å satse i Ullensvang. Då er det er det spesielt viktig at dei lokale bruker tilboda vi har. Vi har fått mange fine serveringsstader takka vere turismen. Det er tøft å drive utanfor skuldersesongane, og då må vi bruke dei og støtte opp. Use it or loose it!»

For kulturen sin del håper han folk tørr å eksponere seg sjølv meir. «Gi litt faen og prøv litt nye ting.»

Som kultur-kurator jobbar han for å byggje opp ein tillit til publikum om god kvalitet på innholdet.

Draumar for framtida

«Eg har mange draumar. Eg trudde lenge at det var musikken og slagverket eg levde for, men eg skjønar no at det berre var er éin uttrykksform og håndtverk for skaparlysta mi.»

Kim Christer drøymer om å få gården opp og gå, og han har store planar. Han har kjøpt opp inventaret frå den gamle møbelfabrikken Låte Møbel, og er no i ein «preppefase» der han sager og tørkar tømmer på tømmersaga for å skape i sin nye hobby og utrykssform, nemleg gjennom treverk. «Eg vil lage ein treverkstad, skape møblar og lære meg tradisjonshandverk. Eg er glad i historie, kvalitet, bærekraft og godt handtverk. Det er viktig å halde liv i den kunnskapen.»

Han ønskjer å pusse opp gården slik den vart bygd, og være selvforsynt skjære eigen kledning og produsere varige møblar med høg kvalitet i staden for å kjøpe nytt og masseprodusert. «Eikebordet mitt i stua er frå 1905, er like bra i dag og varer i 100 år til. Eg tenkjer det ein ikkje kan, kan ein lære seg. Det einaste problemet er at det ikkje er nok timar i døgnet,» smiler han.

Livet i Ullensvang

Så, korleis er livet i Ullensvang? «For sånne som meg, viss du har litt idear og vil få til ting, så er Ullensvang ein bra plass og ein kommune i utvikling. Her er det moglegheiter, på mange plan.»

Han skryt av samarbeidsviljen i regionen. »Dei fleste her er ja-folk, engasjerte og villige til å hjelpe. Det er eit godt samarbeid, og folk har eit sterkt ønske om å få ting til. Dei er hjelpsame, og ein kan stort sett alltid snakke med dei og finne løysingar saman.» Slik har hvertfall eg opplevd det.

Hans beste tips for å trivast? Snakk med folk, bruk naturen, se på bløminga, bad i fjorden, bruk tilboda, kom på konsertar og gi litt meir faen.